|
|||
UWAGI WSTÊPNE: Na wstêpie nale¿y zaznaczyæ, ¿e ¿adne nawet najbardziej wyszukane i najintensywniejsze æwiczenia miê¶ni brzucha nie s± w stanie zast±piæ odpowiednio zbilansowanej diety. Je¶li nie bêdziemy jej przestrzegaæ, to owszem mo¿emy wytrenowaæ sobie mocne i silnie rozbudowane miê¶nie brzucha, ale pozostan± one ukryte pod warstw± tkanki t³uszczowej i bêd± niewidoczne, a co za tym idzie nie bêd± mog³y spe³niaæ jednej ze swoich ról-mianowicie roli estetycznej. Panuje b³êdne przekonanie, ¿e trening miê¶ni brzucha jest sam dla siebie rozgrzewk±.(mo¿e dlatego, ¿e wiele osób traktuje æwiczenia na brzuch, jako rozgrzewkê przed treningami innych miê¶ni). Nic bardziej mylnego. Trening miê¶ni brzucha powinien byæ poprzedzony rozgrzewk±-nie gorsz± ni¿ przed treningiem innych partii umiê¶nienia. Prawid³owa rozgrzewka przed treningiem miê¶ni brzucha zawiera, poza æwiczeniami aerobowymi( zwiêkszaj±cymi temperaturê miê¶ni)-jak przy innych grupach miê¶niowych, tak¿e odpowiednie æwiczenia anga¿uj±ce dolny odcinek grzbietu- np. sk³ony, skrêty tu³owia, kr±¿enia bioder jak równie¿ miê¶nie prostowniki bioder(bardzo aktywne w treningu miê¶ni brzucha). Kolejnym b³êdem pope³nianym w treningu miê¶ni brzucha s± zbyt czêste treningi, a co za tym idzie, zbyt krótki odpoczynek. Okresy regeneracyjne dla miê¶ni brzucha kszta³tuj± siê nastêpuj±co:
- po
treningu o intensywno¶ci niskiej-2 dni, Przestrzeganie tych okresów pozwoli na pe³n± regeneracjê miê¶ni brzucha i utrzymanie ich w dobrej formie, bez niebezpieczeñstwa przetrenowania lub niedotrenowania. Jest jeszcze kilka zasad dotycz±cych treningu tej grupy miê¶niowej, o których nale¿y pamiêtaæ: -miê¶ni brzucha nie powinni¶my trenowaæ przed æwiczeniami anga¿uj±cymi dolny odcinek grzbietu- np. przysiadami, martwym ci±giem, podrzutami, zarzutami na klatkê, itp. W wymienionych æwiczeniach miê¶nie brzucha pe³ni± odpowiedzialn± rolê stabilizatorów tu³owia i powinny, w momencie przyst±pienia do ich wykonania byæ wypoczête i w pe³ni sprawne. -w treningu miê¶ni prostych brzucha powinno siê w pierwszej kolejno¶ci wykonywaæ æwiczenia ukierunkowane na rozwój dolnych rejonów, poniewa¿ s± one s³absze od górnej czê¶ci tych miê¶ni. -bardzo istotna w treningu miê¶ni brzucha jest prawid³owa technika wykonania-zbytnie skracanie zakresu ruchu da nam z³udzenie efektywniejszego i bardziej intensywnego treningu, ale jednocze¶nie prowadziæ bêdzie do stopniowego skracania miê¶ni. Je¿eli wiêc mamy tendencje do takiego wykonywania æwiczeñ, nie powinni¶my wtedy zapominaæ o æwiczeniach rozci±gaj±cych na zakoñczenie ka¿dej sesji treningowej miê¶ni brzucha. Konkretne æwiczenia rozci±gaj±ce na tê grupê miê¶ni s± zaprezentowane i opisane w rozdziale „Rozci±ganie-stretching”. Drugim b³êdem jest „zamaszysto¶æ” ruchów- powoduje ona zanik napiêcia w miê¶niach w najtrudniejszej fazie æwiczenia. Powinno siê dok³adnie „wczuæ” w pracê miêsni brzucha podczas wykonywania æwiczeñ, pomaga w tym wolne tempo. -g³ówne miê¶nie zaanga¿owane w æwiczeniu- miê¶nie proste brzucha, sko¶ne brzucha -wykonanie-(gif 1.) K³adziemy siê na materacu lub ³awce. Nogi ugiête, rêce nad g³ow± i unosimy tu³ów w górê. Pierwsza do góry unosi siê g³owa, potem barki, a na koñcu reszta tu³owia. Dla lepszego zaanga¿owania miê¶ni sko¶nych brzucha, w koñcowej fazie unoszenia tu³owia mo¿na wykonywaæ nim skrêty(gif 1a.). Jest to jednak wersja trudniejsza i bardziej nara¿aj±ca na ewentualne kontuzje(mocniej obci±¿a dolne partie grzbietu).Nabieramy powietrza przed rozpoczêciem ruchu, a wypuszczamy je w trakcie unoszenia tu³owia.
UWAGI: Nale¿y pamiêtaæ o pe³nym zakresie wykonywanego ruchu-zbytnie skracanie go poprzez nie opuszczanie g³owy i barków do pozycji wyj¶ciowej powodowaæ mo¿e skracanie miê¶ni. Ruch p³ynny-bez szarpania. Opuszczanie wolniejsze lub tym samym tempem, co unoszenie.
2.SK£ONY W LE¯ENIU G£OW¡ W DÓ£: -g³ówne miê¶nie zaanga¿owane w æwiczeniu- miê¶nie proste brzucha, sko¶ne brzucha -wykonanie-(gif 2.)Wykonanie jak w æwiczeniu poprzednim-p³asko, ale pozycja wyj¶ciowa jest g³ow± w dó³ na ³awce sko¶nej. Dla lepszego zaanga¿owania miê¶ni sko¶nych brzucha w koñcowej fazie unoszenia tu³owia mo¿na wykonywaæ nim skrêty(gif 2a.). Jest to jednak wersja trudniejsza i bardziej nara¿aj±ca na ewentualne kontuzje(mocniej obci±¿a dolne partie grzbietu).
UWAGI: Nale¿y pamiêtaæ o pe³nym zakresie wykonywanego ruchu-zbytnie skracanie go poprzez nie opuszczanie g³owy i barków do pozycji wyj¶ciowej powodowaæ mo¿e skracanie miê¶ni. Ruch p³ynny-bez szarpania. Opuszczanie wolniejsze lub tym samym tempem, co unoszenie.
3. UNOSZENIE NÓG W LE¯ENIU NA SKO¦NEJ £AWCE: -g³ówne miê¶nie zaanga¿owane w æwiczeniu- miê¶nie proste brzucha, sko¶ne brzucha -wykonanie-K³adziemy siê na ³awce poziomej lub sko¶nej-g³ow± do góry-(gif.3), ramiona za g³ow±(najlepiej je¶li trzymamy jaki¶ punkt oparcia np. ³awkê lub dr±¿ek), tu³ów przylega do pod³o¿a. Z tej pozycji unosimy nogi do klatki jednocze¶nie zginaj±c je lekko w kolanach. Nabieramy powietrza przed rozpoczêciem ruchu, a wypuszczamy je w trakcie unoszenia nóg. Pod koniec unoszenia mo¿na skrêcaæ nieco tu³ów i biodra dla zaanga¿owania miê¶ni sko¶nych brzucha. (gif 3.) UWAGI: Unikamy gwa³townych i zamaszystych ruchów. Staramy siê „wczuæ” w pracê miêsni brzucha.
4. UNOSZENIE NÓG W ZWISIE NA DR¡¯KU: -g³ówne miê¶nie zaanga¿owane w æwiczeniu- miê¶nie proste brzucha, sko¶ne brzucha, miêsnie zêbate przednie -wykonanie-(gif 4.)Chwytamy dr±¿ek prosty nachwytem lub podchwytem, je¿eli mamy k³opot z d³u¿szym utrzymaniem siê na dr±¿ku, mo¿emy zastosowaæ paski. Unosimy nogi jak najwy¿ej do brody. Mo¿na równie¿ w tym æwiczeniu wprowadziæ skrêty tu³owia w koñcowej fazie unoszenia nóg, co mocniej zaanga¿uje do pracy miê¶nie sko¶ne brzucha. Jeszcze inna wersja(mocno anga¿uj±ca miê¶nie sko¶ne)polega na jednoczesnym skrêcie bioder wraz z unoszeniem nóg. Osoby zaawansowane mog± w tym æwiczeniu u¿ywaæ dodatkowego obci±¿enia zamocowanego do nóg, ale tylko je¿eli czuj± siê na si³ach-³atwo „przedobrzyæ” i nabawiæ siê bolesnej kontuzji. Tempo ruchu umiarkowane, bez zrywów. Im mniejsze ugiêcie nóg w kolanach, tym wiêkszy stopieñ trudno¶ci æwiczenia, wiêksze zaanga¿owanie miê¶ni zginaczy bioder(przy zmniejszeniu pracy miêsni brzucha) i wiêksze napiêcia w dolnym odcinku grzbietu. £atwiejsz± wersj± tego æwiczenia jest wykonanie go na drabinkach przy¶ciennych, co daje oparcie dla pleców. (gif 4.) UWAGI: Nale¿y unikaæ bujania tu³owiem i ruchów zamaszystych, zmniejszaj±cych napiêcie miê¶ni.
-g³ówne miê¶nie zaanga¿owane w æwiczeniu- miê¶nie proste brzucha, sko¶ne brzucha, -wykonanie-(gif 5.)Stajemy plecami do specjalnej podpory, ramiona opieramy na poziomych poprzeczkach podpory, d³oñmi chwytamy uchwyty, w tym momencie znajdujemy siê ju¿ ponad pod³og±. Z tej pozycji unosimy nogi w górê, w kierunku klatki piersiowej, jednocze¶nie uginaj±c je w kolanach. Technika podobna, jak w unoszeniu nóg w zwisie, jednak miê¶nie zaanga¿owane pod innym k±tem. W tym æwiczeniu równie¿ nale¿y pamiêtaæ o zachowaniu pe³nego zakresu ruchu-zmniejszanie go prowadzi do skracania miê¶ni. Tempo ruchu umiarkowane, bez zrywów. Im mniejsze ugiêcie nóg w kolanach, tym wiêkszy stopieñ trudno¶ci æwiczenia, wiêksze zaanga¿owanie miê¶ni zginaczy bioder(przy zmniejszeniu pracy miêsni brzucha) i wiêksze napiêcia w dolnym odcinku grzbietu. (gif 5.) UWAGI: Unikamy ruchów zamaszystych-powoduj± zanik napiêcia miê¶ni i przechodzenie przez najtrudniejszy punkt æwiczenia ruchem oszukanym.
6.”SPINANIE”/UNOSZENIE KOLAN W LE¯ENIU P£ASKO: -g³ówne miê¶nie zaanga¿owane w æwiczeniu- miê¶nie proste brzucha -wykonanie-K³adziemy siê na ³awce lub materacu p³asko, nogi wyprostowane, ramiona uniesione do góry nad g³ow±(dla lepszej stabilizacji mo¿na chwyciæ nimi za jaki¶ punkt oparcia- np. ³awkê) i z tej pozycji podci±gamy kolana do klatki piersiowej. Æwiczenie to mo¿na równie¿ wykonywaæ z dodatkowym obci±¿eniem w postaci linki wyci±gu zahaczonej o nogi(gif 6). (gif 6.) UWAGI: Dodatkowy ciê¿ar stosujemy dopiero wtedy, gdy mo¿emy wykonaæ du¿o powtórzeñ bez niego. Zalecana ostro¿no¶æ w doborze ciê¿aru.
7.SK£ONY TU£OWIA Z LINK¡ WYCI¡GU SIEDZ¡C: -g³ówne miê¶nie zaanga¿owane w æwiczeniu-proste brzucha, sko¶ne brzucha -wykonanie-(gif 7.)Siadamy na ³awce, tu³ów wyprostowany,(najlepiej z podpor± pod plecy),za plecami mamy wyci±g górny(zamiast r±czki zaczepiona lina z wêz³ami na koñcach),chwytamy koniec liny(w ten sposób, ¿e otacza nam z ty³u kark), z tej pozycji wykonujemy sk³ony w przód na taka g³êboko¶æ, by nie odrywaæ dolnego odcinka pleców od oparcia, staraj±c siê przez ca³y czas utrzymaæ dolny odcinek grzbietu wyprostowany. Powrotny ruch kontrolowany i w wolnym tempie. Bardzo podobne dzia³anie ma æwiczenie wykonane na specjalnej maszynie (gif 7a.)
UWAGI: Wskazana du¿a ostro¿no¶æ przy doborze ciê¿aru-zbyt du¿y przeci±¿a dolny odcinek krêgos³upa. D³onie w jednakowej pozycji przez ca³y czas wykonania æwiczenia. Staramy siê przez ca³y czas „wczuwaæ” w pracê miêsni brzucha.
-g³ówne miê¶nie zaanga¿owane w æwiczeniu- sko¶ne brzucha, proste brzucha, prostowniki grzbietu -wykonanie-Æwiczenie to mo¿na wykonaæ zarówno w pozycji siedz±cej, jak i stoj±cej-na maszynie( gif 8.)lub, je¶li takiej nie posiadamy-za pomoc± gryfu sztangi(tylko nie „olimpijskiej”- mo¿e byæ zbyt ciê¿ki)zaawansowani mog± pozwoliæ sobie na u¿ycie pewnego obci±¿enia, oczywi¶cie z umiarem. Zbyt du¿e przeci±¿a dolny odcinek krêgos³upa. W pozycji stoj±cej- stajemy w rozkroku szerszym ni¿ barki, gryf k³adziemy na karku, ramiona oparte szeroko na gryfie. W pozycji siedz±cej(na maszynie) chwytamy r±czki maszyny, tu³ów wyprostowany przez ca³y czas wykonania æwiczenia, nogi w jednakowej pozycji(ugiête w kolanach i skierowane do przodu-najlepiej, gdy s± zaparte- dla lepszej stabilizacji tu³owia)w trakcie ca³ego æwiczenia. (gif 8.) UWAGI: Nie jest zalecane wykonywanie tego æwiczenia ze zbyt du¿ym obci±¿eniem-musimy pamiêtaæ, ¿e jest to æwiczenie bardziej aerobowe ni¿ si³owe i zbytnie zaanga¿owanie niew³a¶ciwych w³ókien miê¶niowych mo¿e prowadziæ do przerostu miê¶ni i dysproporcji w budowie sylwetki. Poza tym(a mo¿e przede wszystkim)zbyt du¿e ciê¿ary mog± powodowaæ kontuzje dolnego odcinka grzbietu. Bardzo istotne jest, by unikaæ ruchów zamaszystych-zanika wtedy napiêcie miê¶ni-w zwi±zku z tym polecane wolne tempo wykonania æwiczenia.
9. SK£ONY TU£OWIA Z LINK¡ WYCI¡GU KLÊCZ¡C : -g³ówne miê¶nie zaanga¿owane w æwiczeniu-proste brzucha, sko¶ne brzucha -wykonanie-Do tego æwiczenia znów potrzebna bêdzie specjalna lina za wêz³ami na koñcach, zastêpuj±ca r±czkê wyci±gu,(je¶li takiej nie posiadamy mo¿na æwiczenie wykonaæ trzymaj±c r±czkê wyci±gu nad g³ow±-zmieni siê nieco po³o¿enie d³oni w æwiczeniu na mniej wygodne).Klêkamy przed wyci±giem górnym, biodra cofniête do ty³u, chwytamy koñce liny tak, by przebiega³a ona nad g³ow±, z tej pozycji wykonujemy sk³ony tu³owia w przód pokonuj±c opór wyci±gu, jednocze¶nie napinaj±c miê¶nie brzucha. Bardzo istotne jest, by „czuæ” w³a¶ciw± pracê miê¶ni brzucha-tylko one wykonuj± prace. Unikamy ruchów ramionami(anga¿uje to do pracy miêsnie najszersze)-pozostaj± one w jednakowym po³o¿eniu, d³onie obok g³owy(lub nad ni±). Powrotny ruch kontrolowany i w wolnym tempie. Zalecany ostro¿ny dobór obci±¿enia-zbyt du¿e przeszkadza w poprawnym wykonaniu æwiczenia i ponadto przeci±¿a dolne partie grzbietu. (gif 9.) UWAGI: Unikamy gwa³townych ruchów i szarpania tu³owiem. Pracuj± tylko miê¶nie brzucha.
-g³ówne miê¶nie zaanga¿owane w æwiczeniu-sko¶ne brzucha, -wykonanie-Stajemy w lekkim rozkroku(na szeroko¶æ barków, lub nieco szerzej),tu³ów wyprostowany, w jedn± rêkê chwytamy sztangielkê, drug± zak³adamy sobie na g³owê(d³oni±). Z tej pozycji wykonujemy sk³on w kierunku wolnej rêki, napinaj±c miê¶nie sko¶ne brzucha. Oddech bierzemy w momencie rozpoczêcia ruchu, wypuszczamy powietrze w momencie maksymalnego sk³onu. Powrót do pozycji wyj¶ciowej mo¿e byæ z przekroczeniem linii pionu(tu³owia)-zwiêksza to napiêcie miê¶ni sko¶nych.(gif 10.) Ruch powinien byæ p³ynny i w wolnym tempie, bez gwa³townych szarpniêæ. Æwiczenie to mo¿na równie¿ wykonaæ przy pomocy wyci±gu dolnego-zastêpuj±c nim sztangielkê.(gif 10a.)
UWAGI: Zalecany ostro¿ny dobór obci±¿enia -musimy pamiêtaæ, ¿e jest to æwiczenie bardziej aerobowe ni¿ si³owe i zbytnie zaanga¿owanie niew³a¶ciwych w³ókien miê¶niowych mo¿e prowadziæ do przerostu miê¶ni i dysproporcji w budowie sylwetki. Poza tym(a mo¿e przede wszystkim)zbyt du¿e ciê¿ary mog± powodowaæ kontuzje dolnego odcinka grzbietu. Bardzo istotne jest, by unikaæ ruchów zamaszystych-zanika wtedy napiêcie miê¶ni-w zwi±zku z tym polecane wolne tempo wykonania æwiczenia.
- g³ówne miê¶nie zaanga¿owane w æwiczeniu-sko¶ne brzucha -wykonanie-(gif 11.)Do æwiczenia bêdzie potrzebna ³awka(p³aska lub sko¶na-ta druga wydaje siê byæ odpowiedniejsza) z dr±¿kiem do zablokowania nóg. K³adziemy siê bokiem na ³awce tak, by od pasa w dó³ ca³e cia³o przylega³o do niej, a nogi blokujemy o specjalny dr±¿ek. Ramiona skrzy¿owane na klatce, tu³ów w pozycji równoleg³ej do pod³o¿a. Z tej pozycji rozpoczynamy sk³ony tu³owia do góry. Ruch koñczymy w momencie maksymalnego wychylenia tu³owia w górê. W pozycji koñcowej wstrzymujemy na chwilê ruch-wzmaga to napiêcie miê¶ni. Ruch powinien byæ p³ynny i w wolnym tempie, bez gwa³townych szarpniêæ. (gif 11.) UWAGI: Dobrze jest upewniæ siê przed wykonaniem æwiczenia, czy powierzchnia ³awki i nasze ubrania wzajemnie nie powoduj± ¶lizgania po powierzchni ³awki-mog³oby to utrudniæ wykonanie æwiczenia i przyczyniæ siê do powstania kontuzji. Pamiêtajmy, by nie opuszczaæ siê zbyt nisko(poni¿ej równoleg³ego u³o¿enia tu³owia wzglêdem pod³ogi)-przeci±¿a to dolny odcinek grzbietu. Niezmiernie wa¿na jest dba³o¶æ o p³ynno¶æ ruchu i unikanie wszelkich gwa³towno¶ci w æwiczeniu- przeci±¿a to dolny odcinek grzbietu i grozi powa¿n± kontuzj±.
- g³ówne miê¶nie zaanga¿owane w æwiczeniu-sko¶ne brzucha, proste brzucha - wykonanie -K³adziemy siê na ³awce sko¶nej(gif 12.), lub poziomej(b±d¼ materacu-je¿eli wykonujemy æwiczenie w poziomie), plecy i biodra przylegaj± do pod³o¿a, rêce splecione na karku lub na klatce(gif).Z tej pozycji lekko unosimy barki i g³owê, odrywaj±c plecy od pod³o¿a, jednocze¶nie skrêcaj±c tu³ów raz w jedn± stronê, raz w drug±. Oddychanie, jak przy sk³onach (gif 12.) UWAGI: Sta³e napiêcie miêsni sko¶nych-„czucie” ich pracy-to podstawa efektywno¶ci tego æwiczenia. PONI¯EJ PRZEDSTAWIAM PROGRAMY TRENINGU MIʦNI BRZUCHA KILKU ZNANYCH KULTURYSTÓW (mog± one pos³u¿yæ w uk³adaniu w³asnych programów, oczywi¶cie z uwzglêdnieniem indywidualnego sta¿u treningowego i w³asnych mo¿liwo¶ci): PIOTR G£UCHOWSKI(w cyklu budowania masy-trenuje brzuch, na co drugim
treningu w po³±czeniu z miê¶niami ³ydek): PAWE£ BRZÓZKA(na jednej sesji z miê¶niami klatki piersiowej): MIROS£AW DASZKIEWICZ(przed konkursem): LEE LABRADA(2 x w tygo9dniu-jeden trening l¿ejszy, drugi ciê¿szy): RICH GASPARI(przed konkursem): ARNOLD SCHWARZENEGGER(na ka¿dej sesji treningowej po 1 æwiczeniu): |